Επιστήμονες έδειξαν ότι η αντιμετώπιση τραυματισμών του νωτιαίου μυελού σε αρουραίους με μια συγκεκριμένη πρωτεΐνη, που ήδη εντοπίζεται στον οργανισμό, μπορεί να διεγείρει την αναγέννηση και λειτουργία των αισθητικών νευρώνων.
Οι αισθητικοί νευρώνες ευθύνονται για τη μεταφορά των ερεθισμάτων από διάφορα σημεία του σώματος στο νωτιαίο μυελό και στον εγκέφαλο. (Πηγή: Ψυχοφυσιολογία Α’ – 191— Δ. Α. Χρηστίδης)
Η νέα μελέτη έχει δημοσιευτεί στα Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών (Proceedings of the National Academy of Sciences).
Χρησιμοποιώντας προσομοιώσεις κατεστραμμένης σπονδυλικής στήλης σε πειραματόζωα, οι επιστήμονες του Tufts University School of Medicinehave ήταν σε θέση να δείξουν ότι η αντιμετώπιση της βλάβης με μια συγκεκριμένη πρωτεΐνη που ήδη παράγεται από το σώμα και ονομάζεται αρτεμίνη, μπορεί να κινητοποιήσει τις κατεστραμμένες νευρικές ίνες έτσι ώστε να μεγαλώνουν κατά 4 εκατοστά, ένα εντυπωσιακό μέγεθος που ξεπερνά κατά πολύ κάθε προηγούμενη πρόοδο στον τομέα.
Εκτός αυτού παρατηρήθηκε ότι, μετά από τέσσερις εβδομάδες θεραπείας, οι αναγεννημένοι νευρώνες ήταν πλήρως ικανοί να μεταβιβάζουν νευρικές ώσεις σε όλο τους το μήκος.
Η διαδικασία κινητοποίησης της ανάπτυξης των νευρώνων είναι εξαιρετικά δύσκολη και περίπλοκη. Καθώς μεγαλώνουμε, η ικανότητα του σώματός μας να θεραπεύει τα νευρικά κύτταρα μειώνεται, ενώ αντίθετα, το σώμα μας παράγει χημικές ουσίες που, για κάποιο λόγο, εμποδίζουν την αναγέννηση των νευρώνων. Οι ερευνητές στο Tufts πειραματίζονται με την αρτεμίνη, μια πρωτεΐνη που είναι γνωστό ότι εμπλέκεται στην επιβίωση και την ανάπτυξη των νευρώνων.
Η είδηση, ωστόσο, δεν περιορίζεται στην πρωτοφανή αύξηση του μεγέθους των αισθητικών νευρικών ινών. Οι ερευνητές κατάφεραν με τη μέθοδο αυτή και την επανατοποθέτηση των νευρικών ινών στις αρχικές τους θέσεις.
Έτσι, ενώ παλαιότερες μελέτες έδειξαν ότι, μετά την αναγέννηση τους, τα αισθητήρια νεύρα συχνά μπερδεύονταν μεταξύ τους και διέσχιζαν το ένα το άλλο, όταν οι ερευνητές χρησιμοποίησαν αρτεμίνη, τα νέα νεύρα ήταν σε θέση να “βρουν το δρόμο τους” πίσω στο σωστό σημείο και συνδεθούν σωστά.
Αυτό υποδηλώνει ότι υπάρχει κάποια μορφή χημικής καθοδήγησης που καθορίζει τον προορισμό του νευρώνα και παραμένει στις νευρικές ίνες, ακόμη και κατά την ενήλικη ζωή. Αν η υπόθεση αυτή ισχύει για τους αισθητικούς νευρώνες, τότε είναι επίσης πιθανό να ισχύει και για άλλους τύπους νευρώνων. “Αν καταφέρουμε να κάνουμε και τους άλλους τύπους νευρικών ινών να αναγεννηθούν σε μεγάλες αποστάσεις, υπάρχει μια λογική πιθανότητα ότι θα μπορούν επίσης να επανέλθουν πίσω στην αρχική περιοχές-στόχους τους,”, εξήγησε ο Eric Frank, ένας από τους συγγραφείς, σε συνέντευξή του στο Science Alert.
“Ανατομικά, οι νευράξονες αυξάνονται προς στο νωτιαίο μυελό μέσα σε τρεις έως έξι εβδομάδες. Οι αναγεννημένοι νευράξονες δημιουργούν λειτουργικές διασυνδέσεις με στόχο τους νευρώνες στο νωτιαίο μυελό, όπως αποδεικνύεται τόσο από ηλεκτροφυσιολογικές καταγραφές των συναπτικών δυναμικών του καλωδίου που προκαλούνται από διέγερση των περιφερικών νεύρων, όσο και από την ανάκτηση της συμπεριφοράς του προσβεβλημένου άκρου”, γράφει ο Eric Frank για την αναγέννηση νευρώνων με τη χρήση αρτεμίνης. (Πηγή: http://sackler.tufts.edu)
Αν οι παραπάνω υποθέσεις αποδειχθούν και οι επιστήμονες καταφέρουν να προκαλέσουν την αναγέννηση και σωστή επανατοποθέτηση και άλλων νευρικών κυττάρων, όπως οι κινητικοί νευρώνες, τότε θα έχει πραγματοποιηθεί ένα τεράστιο βήμα προς την θεραπεία της παράλυσης.
Η πρόοδος που γίνεται τα τελευταία χρόνια στον τομέα της υγείας έχει δημιουργήσει ελπίδες για τη θεραπεία παθήσεων και ασθενειών που μέχρι τώρα θεωρούνταν δύσκολα έως καθόλου αναστρέψιμες. Πολλά μεγάλα πανεπιστήμια επενδύουν πάνω στην έρευνα και τα αποτελέσματα που υπόσχονται προβλέπεται να αλλάξουν τα δεδομένα για πολλές από τις -συχνά έως τώρα- μη αναστρέψιμες βλάβες στον ανθρώπινο οργανισμό, όπως η παράλυση, η τύφλωση και η σοβαρή εσωτερική αιμορραγία.